πικρολονικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «πικρολονικό οξύ»

χημ. αζωτούχος δικυκλική και αρωματική οργανική ένωση, νιτροπαράγωγο τής πυραζολόνης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. picrolonic acid < πικρός + -olon- (πρβλ. pyraz-olone) + -ic].